domingo, 22 de mayo de 2011

PARANY

Així és com em trobo, com si hagués caigut en un parany d'on no puc sortir.
Hi ha una enorme aranya que no em deixa marxar, que em té atrapada, no se'm menja però tampoc em deixa lliure, sóc el seu plaer i es delecta tot contemplant-me.
Les meves ales estan trencades, per tant, per molt que ho desitgi, no puc volar...estic atrapada!



MURALLAS


Sin consideración, sin piedad, sin recato
grandes y altas murallas en torno mío construyeron.
Y ahora estoy aquí y me desespero.
Otra cosa no pienso: mi espíritu devora este destino;
porque afuera muchas cosas tenia yo que hacer.
Ah cuando los muros construían cómo no estuve atento.
Pero nunca escuché ruido ni rumor de constructores.
Imperceptiblemente fuera del mundo me encerraron.


Kavafis